ตัวละครหลัก

ตัวละครหลัก

        

          โนบิ โนบิตะ (ญี่ปุ่น: 野比のび太 Nobi Nobita โนะบิ โนะบิตะ) ตัวละครการ์ตูนจากเรื่องโดราเอมอน โนบิตะ เป็นตัวละครหลักของเรื่อง เกิดวันที่ 7 สิงหาคม (ราศีสิงห์) เป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวโนบิ มีพ่อชื่อ โนบิ โนบิสุเกะ และแม่ชื่อ โนบิ ทามาโกะ ปกติจะใส่แว่น สวมเสื้อโปโลสี เหลืองหรือแดงปกขาว กางเกงขาสั้นสีน้ำเงิน มีนิสัยขี้แย เป็นคนไม่เอาถ่าน อ่อนแอ ไม่เคยพึ่งพาตนเอง เรียนหนังสือไม่เก่ง สอบได้ 0 คะแนนบ่อยๆ มาโรงเรียนสายประจำ ถูกทำโทษบ่อยครั้ง กีฬาก็ไม่ถนัด แต่เล่นพันด้ายเก่ง และเป็นจอมแม่นปืน งานอดิเรกก็คือนอนกลางวัน กับอ่านการ์ตูน ถือว่าเป็นตัวละครที่ไม่เอาไหน แต่ในอีกด้านหนึ่งเขาก็มีนิสัยที่ดีอยู่มากเช่นกัน เช่น รักสัตว์ ขี้สงสาร รักเพื่อน อารมณ์อ่อนไหว และรักความยุติธรรม ยอมนำตัวเองเข้าไปเสี่ยงอันตรายเพื่อช่วยเพื่อนมนุษย์ ในความเป็นจริงแล้วโนบิตะเป็นคนที่รัก พ่อ แม่ และย่าของเขามากแต่ด้วยวัยที่และสภาพครอบครัวที่ค่อนข้างเป็นแบบยุคเก่า ทำให้การแสดงออกทางความรักต่อกันมีน้อย ในเนื้อเรื่องมักจะมีการแสดงออกถึงความรักในครอบครัวในเวลาคับขัน เช่น ใครบางคนหายไปจากบ้านเป็นเวลานานๆ หรือมีใครป่วยไข้ไม่สบาย ด้วยลักษณะนิสัยที่มีมิติความเป็นมนุษย์อยู่มากเช่นนี้ จึงทำให้ตัวละครนี้สามารถเข้าไปอยู่ในใจของคนทั่วโลกได้ไม่ยาก โนบิตะหลงรักชิซุกะ ซึ่งอยู่ในวัยเดียวกัน มีความหวังที่จะได้แต่งงานด้วยเมื่อเขาโตขึ้น แต่ก็มักจะมีอุปสรรค และมีคู่แข่งหลายคนโดยเฉพาะเดคิสุงิ เนื่องจากชิซุกะ เป็นเด็กน่ารัก และด้วยความอ่อนแอของโนบิตะเอง แต่โนบิตะ ได้เพื่อนรักคือโดเรมอนคอยช่วยเหลือ จากการโดนกลั่นแกล้งของไจแอนท์ และซูเนโอะทำให้เขามีความมั่นใจมากขึ้น

ไจแอนท์: ไจแอนท์ ทาเคชิ หรือที่เพื่อนๆเรียกกันในกลุ่มว่า ไจแอนท์ เป็นหนึ่งในตัวละครหลักของเรื่อง เกิดวันที่ 15 มิถุนายน เป็นลูกผู้ชายร้านเครื่องเขียน มีรูปร่างใหญ่ แข็งแรง หูเบา ชอบรังแกโนบิตะเสมอๆ แต่ถึงเวลาจำเป็นเขาก็มักช่วยคนอื่น ลึกๆ แล้วจิตใจของเขาเป็นคนโอบอ้อมอารี ไจแอนท์มักจะแย่งหนังสือการ์ตูน กับของเล่นของเพื่อนเป็นประจำ มีสุภาษิตประจำตัวที่มาจากสุภาษิตอังกฤษว่า “ของนายก็คือของฉัน ของฉันก็คือของฉัน” (What’s yours is mine, and what’s mine is mine.)

นอกจากนั้นไจแอนท์ยังเป็นหัวหน้าทีมเบสบอลในละแวกหมู่บ้านและรักการเล่นเบสบอลมากๆ มักจะบังคับโนบิตะ มาเข้าร่วมเล่นเสมอ เพราะว่าทีมขาดคน ไจแอนท์มีน้องสาวที่เขารักมากชื่อไจโกะ เขาเป็นคนที่กลัวแม่มาก แค่ได้ยินเสียงก็กลัวจนต้องวิ่งหนี ในเรื่องการเรียน ไจแอนท์เรียนไม่เก่งเท่าซูเนโอะ แต่ก็ยังเรียนได้ดีกว่า โนบิตะ เขาชอบร้องเพลงมากทั้งๆที่เสียงไม่เอาไหน แต่เขาคิดว่าตัวเองเสียงดี จึงมักจะโกรธเมื่อเพื่อนไม่ยอมมาฟังคอนเสิร์ตของเขา อีกทั้งไจแอนท์ยังอยากเป็นพ่อครัว แต่ฝีมือทำอาหารของไจแอนท์ก็ไม่เอาไหนไม่ต่างจากการร้องเพลงเลย

ถึงแม้ดูภายนอกไจแอนท์จะดูเป็นเด็กอันธพาล ชอบรังแกคนที่อ่อนแอกว่า แต่จริงๆแล้ว ไจแอนท์เป็นเด็กที่อ่อนไหวง่าย ไม่ว่าจะโกรธ ดีใจ หรือ เสียใจ ก็จะแสดงความรู้สึกออกมาทันที อีกทั้งยังเป็นคนที่รักพวกพ้อง และชอบเล่นตุ๊กตา ในตอนพิเศษหลายๆตอน เมื่อถึงเวลาคับขัน ไจแอนท์จะเป็นคนที่กระโดดเข้าไปช่วยเหลือเพื่อนของตนโดยไม่ลังเล ซึ่งส่วนใหญ่จะมีให้เห็นในโดราเอมอนฉบับภาพยนตร์

ที่บ้านของไจแอนท์เลี้ยงสุนัขไว้ 1 ตัว ชื่อ มุคุ เป็นสุนัขที่กินจุและขี้เกียจ แต่ก็สามารถเฝ้าบ้านและจับขโมยได้ แต่จริงๆแล้วสัตว์เลี้ยงที่ไจแอนท์ อยากได้จริงๆ คือ นกแก้ว ไจแอนท์จึงไม่ค่อยสนใจเลี้ยงดู มุคุ เท่าไรนัก และคนที่พา มุคุ ออกไปเดินเล่นทุกวันคือไจโกะ นั่นเอง

ซูเนโอะ: เป็นตัวละครหลักของเรื่องที่ถูกออกแบบให้มีลักษณะเจ้าเล่ห์ คล้ายๆสุนัขจิ้งจอก ปากแหลม ชอบยุให้ไจแอนท์ รังแกโนบิตะ ซูเนโอะเป็นคนที่ชอบคุยโวโอ้อวด เนื่องจากเป็นคนมีฐานะรวย เชี่ยวชาญด้านการเต้นบัลเล่ย์และเล่นตลก สิ่งที่เพื่อนๆอยากได้ เขามีครบทุกอย่าง เป็นนักสะสมของใช้ มักมีของถูกๆมาอวดเพื่อนๆ มักจะหาเรื่องแกล้งโนบิตะบ่อยๆ มีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักออกแบบ มีน้องชายชื่อ ซูเนสึกุ อยู่ในการอุปการะของคุณป้าของเขาเอง

ในบางตอน ซูเนโอะ แสดงความหลงตัวเองให้เห็น ด้วยการชอบส่องกระจกและชมเชยตัวเองว่าเป็น ชายที่หล่อที่สุดในโลก เนื่องจากเขามีรูปร่างที่เล็กที่สุดในกลุ่ม จึงรู้สึกว่าสิ่งนี้เป็นปมด้อยของเขาอยู่ตลอด จึงพยายามที่จะกลบปมด้อยนั้นโดยการชอบคุยโม้โอ้อวดฐานะทางบ้านอยู่เสมอ ความลับอย่างหนึ่งของซูเนโอะที่ไม่อยากให้ใครรู้คือ มักปัสสาวะรดที่นอน ถึงแม้ว่าจะโตจนเรียนระดับอนุบาล 2/1 แล้วก็ตาม ซูโนโอะจึงต้องใส่ผ้าอ้อมก่อนนอน ซูเนโอะเป็นคนที่ติดแม่มากๆ เพราะแม่ของซูเนโอะค่อนข้างเลี้ยงอย่างตามใจ และมักจะเรียกซูเนโอะว่า “ไอ้ซูเนโอะ” หรือ “หลานซูเนโอะ” หรือ “ลูกโอะ” ในโดราเอมอนฉบับภาพยนตร์หลายๆตอน เมื่อเจอเหตุการณ์ที่เลวร้าย ซูเนโอะมักจะเป็นคนแรกที่ร้องไห้หาแม่ก่อนใครๆ ซูเนโอะสูง 136 ซม.หนัก 23 กก.ตอนอยู่ อ.1 สูง 140 ซม.หนัก 24.5 กก.ตอนอยู่ อ.2 สูง 145 ซม.หนัก 25 กก.ตอนอยู่ ป.6 (เสียชีวิตหลังโนบิตะ)

เคยมีการตั้งข้อสังเกตว่าบ้านซูเนโอะนั้นรวยจริงหรือ เพราะในทุกตอนที่บ้านซูเนโอะไปเที่ยวตากอากาศที่สวนสยามมักประสบปัญหา บังกะโลหลังคารั่วบ้าง เรือยอร์ชเสียบ้าง รถเสียบ้าง และพ่อหรือแม่ของซูเนโอะที่อยู่ในเหตุการณ์นั้น มักบ่นออกมาว่า “ของถูกๆก็อย่างนี้แหละ” ซึ่งทำให้อดคิดไม่ได้ว่าจริงๆแล้วบ้านโฮเนะคาวารวยจริงหรือไม่?

ชิซุกะ: มินาโมโตะ ชิซุกะ ตัวละครการ์ตูนจากเรื่องโดราเอมอน เกิดวันที่ 15 เดือนพฤษภาคม โดยข้อมูลวันเกิดดังกล่าวนำมาจากการฉลองครบรอบวันเกิดตัวละคร ของเว็บไซต์สถานีโทรทัศน์อาซาฮี (แต่จากข้อมูลใน “โดราเอมอนเฮียคคะ” ที่แต่งโดยโยจิ คาตาคุระ ได้บอกไว้ว่าเกิดวันที่ 2 ธันวาคม) ชิซุกะ เป็นเด็กผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม อาจจะเรียกได้ว่าเป็นนางเอกของ การ์ตูนโดราเอมอน ปกติจะใส่เสื้อชมพู กระโปรงสั้นสีชมพู มีนิสัยใจดี มีความกระตือรือร้น เก่งเรื่องวาดภาพ เย็บปักถักร้อย เรียบร้อย โอมอ้อมอารี และการทำคุกกี้ แต่ที่ชอบที่สุดคือ “การอาบน้ำ” ซึ่งทำให้ในเรื่องมักจะมีฉากตอนที่เจอชิซุกะกำลังอาบน้ำโดยไม่ได้บังเอิญ หลายหน สิ่งเดียวที่ไม่เก่งและชอบคือ “ไวโอลิน” ซึ่งเสียงไวโอลินของชิซุกะนั้น เทียบเท่ากับเสียงร้องเพลงของ ไจแอนท์ เลยทีเดียว

ชิซุกะเป็นที่หมายปองของเด็กชายในห้องเรียน โนบิตะมีความฝันที่จะได้แต่งงานกับเธอในอนาคต ชิซุกะ ชอบทานแพนเค้กมาก ดังจะเห็นได้จากตอนพิเศษหลายๆตอน ชิซุกะจะทานแต่แพนเค้กเสียส่วนใหญ่ แต่จริงๆแล้วอาหารที่เธอชื่นชอบที่สุดคือ “มันเผา” ซึ่ง ชิซุกะนั้นมีความใฝ่ฝันที่จะได้กินมันเผากองโตเท่าภูเขา แต่นี่ก็เป็นความลับที่ชิซุกะไม่อยากให้เพื่อนๆคนอื่นๆรู้เพราะความอาย ชิซุกะมักจะไม่ค่อยชอบเล่นเปียโนเท่าไหร่ เธอมักจะถูกแม่บังคับให้เธอเรียนเปียโนทุกครั้ง ชิซุกะสูง 143 ซม.หนัก 42 กก.ตอนอยู่ ป.4 สูง 148 ซม.หนัก 40 กก.ตอนอยู่ ป.5 สูง 153 ซม.หนัก 36 กก.

ชิซูกะมีสัตว์เลี้ยง 2 ตัวคือ สุนัขพันธุ์อาคิตะ สีขาว ชื่อ เปโร่ ซึ่งอยู่มาตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กเล็กๆ เป็นสุนัขที่ซื่อสัตย์ต่อเจ้าของมากๆ และนกคานาเรียซึ่งมักจะชอบหนีออกจากกรงนกอยู่บ่อยๆ

โนบิตะ: เป็นตัวละครหลักของเรื่อง เกิดวันที่ 7 สิงหาคม ราศีสิงห์ เป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวโนบิ มีพ่อชื่อ โนบิ โนบิสุเกะ และแม่ชื่อ โนบิ ทามาโกะ ปกติจะใส่แว่น สวมเสื้อโปโลสี เหลืองหรือแดงปกขาว กางเกงขาสั้นสีน้ำเงิน มีนิสัยขี้แย เป็นคนไม่เอาถ่าน อ่อนแอ ไม่เคยพึ่งพาตนเอง เรียนหนังสือไม่เก่ง สอบได้ 0 คะแนนบ่อยๆ มาโรงเรียนสายประจำ ถูกทำโทษบ่อยครั้ง กีฬาก็ไม่ถนัด แต่เล่นพันด้ายเก่ง และเป็นจอมแม่นปืน งานอดิเรกก็คือนอนกลางวัน กับอ่านการ์ตูน ถือว่าเป็นตัวละครที่ไม่เอาไหน แต่ในอีกด้านหนึ่งเขาก็มีนิสัยที่ดีอยู่มากเช่นกัน เช่น รักสัตว์ ขี้สงสาร รักเพื่อน อารมณ์อ่อนไหว และรักความยุติธรรม ยอมนำตัวเองเข้าไปเสี่ยงอันตรายเพื่อช่วยเพื่อนมนุษย์

ในความเป็นจริงแล้วโนบิตะเป็นคนที่รัก พ่อ แม่ และย่าของเขามากแต่ด้วยวัยที่และสภาพครอบครัวที่ค่อนข้างเป็นแบบยุคเก่า ทำให้การแสดงออกทางความรักต่อกันมีน้อย ในเนื้อเรื่องมักจะมีการแสดงออกถึงความรักในครอบครัวในเวลาคับขัน เช่น ใครบางคนหายไปจากบ้านเป็นเวลานานๆ หรือมีใครป่วยไข้ไม่สบาย ด้วยลักษณะนิสัยที่มีมิติความเป็นมนุษย์อยู่มากเช่นนี้ จึงทำให้ตัวละครนี้สามารถเข้าไปอยู่ในใจของคนทั่วโลกได้ไม่ยาก

โนบิตะหลงรักชิซุกะ ซึ่งอยู่ในวัยเดียวกัน มีความหวังที่จะได้แต่งงานด้วยเมื่อเขาโตขึ้น แต่ก็มักจะมีอุปสรรค และมีคู่แข่งหลายคนโดยเฉพาะเดคิสุงิ เนื่องจากชิซุกะ เป็นเด็กน่ารัก และด้วยความอ่อนแอของโนบิตะเอง แต่โนบิตะ ได้เพื่อนรักคือโดเรมอนคอยช่วยเหลือ จากการโดนกลั่นแกล้งของไจแอนท์และซูเนโอะทำให้เขามีความมั่นใจมากขึ้น โนบิตะสูง 145 ซม.หนัก 43 กก.ตอนอยู่ ป.4 สูง 149 ซม.หนัก 44 กก.ตอนอยู่ ป.5 สูง 155 ซม.หนัก 40 กก.

โดราเอมอน หรือ โดเรมอน: เป็นตัวละครจากการ์ตูนเรื่องโดราเอมอน เป็นหุ่นยนต์แมวจากโลกอนาคต ในยุคคริสต์ศตวรรษที่ 22 เกิดวันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2655 (ค.ศ. 2112) ลักษณะตัวอ้วนกลมสีฟ้า (เมื่อแรกเกิดมามีสีเหลือง) ไม่มีใบหู เนื่องจากถูกหนูแทะ มีหน้าที่เป็นหุ่นยนต์พี่เลี้ยงซึ่งคนที่ซื้อโดราเอมอนมาคือเซวาชิเหลนชาย ของโนบิตะ วันหนึ่งเซวาชิเกิดอยากรู้สาเหตุที่ฐานะทางบ้านยากจน จึงได้กลับไปในอดีตด้วยไทม์แมชชีน จึงได้รู้ว่าโนบิตะ (ผู้เป็นปู่ทวด) เป็นตัวต้นเหตุ เซวาชิจึงได้ตัดสินใจให้โดราเอมอนย้อนเวลาไปคอยช่วยเหลือดูแลเวลาโนบิตะโดนแกล้งโดยใช้ของวิเศษที่หยิบจากกระเป๋าสี่มิติ

โดราเอมอนเคยได้รับเลือกจากนิตยสารไทม์เอเชีย ให้เป็นหนึ่งในวีรบุรุษของทวีปเอเชียและในวันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2551 มาซาฮิโกะ คามูระ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของญี่ปุ่น ได้แต่งตั้งให้โดราเอมอนเป็นทูตสันถวไมตรีอย่างเป็นทางการ เพื่อช่วยในการประชาสัมพันธ์วัฒนธรรมของประเทศ โดยนับเป็น “ทูตแอนิเมชัน” ตัวแรกของประเทศญี่ปุ่น

ตัวละครโดราเอมอนนั้น ได้รับแรงบันดาลใจเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2512 เนื่องจากนักวาดการ์ตูนทั้ง 2 ฟูจิโกะ ฟูจิโอะ ได้ลงโฆษณาการ์ตูนเรื่องใหม่ของเขาทั้งสองไว้ว่าจะมีตัวเอกที่ออกมาจาก ลิ้นชัก ในนิตยสารการ์ตูนฉบับต้อนรับปีใหม่ แต่ในความจริงแล้วทั้งสองยังไม่มีไอเดียเกี่ยวกับการ์ตูนเรื่องนี้แม้แต่ น้อยเลย เมื่อใกล้ถึงเวลาส่งต้นฉบับก็ยิ่งเพิ่มแรงกดดันให้กับทั้งสองเป็นอย่างมาก

ฮิโรชิ ฟุจิโมโตะ หนึ่งในนักวาดการ์ตูน ได้เผอิญเห็นแมวจรจัดที่มักแอบเข้ามาเล่นที่บ้านของตนเองเป็นประจำ เขามักจะชอบจับแมวตัวนี้มาหาหมัด จนเวลาล่วงเลยมาถึง 4.00 น. ก็ยังไม่มีไอเดียเกี่ยวกับการ์ตูนเรื่องใหม่ ทำให้ฮิโรชิโมโหตัวเองเป็นอย่างมาก และคิดเลยเถิดไปว่าโลกนี้น่าจะมีไทม์แมชชีน เพื่อย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีต หลังจากนั้นฮิโรชิได้เผลอหลับไปด้วยความอ่อนล้า เมื่อเขาสะดุ้งตื่นขึ้นมา ทำให้เขาตกใจว่าตนเองเผลอหลับไป จึงรีบวิ่งลงจากบันไดบ้านไปสะดุดกับตุ๊กตาล้มลุกญี่ปุ่นของลูกสาวที่ตกอยู่ บนพื้น

เหตุนี้เองทำให้ฮิโรชิเกิดไอเดียขึ้นโดยนำหน้าแมวจรจัดมาผสมกับตุ๊กตา ญี่ปุ่น สร้างออกมาเป็นตัวละครหุ่นยนต์แมวจากอนาคตคอยช่วยเหลือเด็กชายที่แสนจะไม่ ได้เรื่อง และตั้งชื่อว่า โดราเอมอน เป็นคำผสมระหว่าง “โดราเนโกะ” กับ “เอมอน” ในภาษาญี่ปุ่น โดราเนโกะนั้นแปลว่าแมวหลงทาง ส่วนคำว่า “เอมอน” เป็นคำเรียกต่อท้ายชื่อของเด็กชายในสมัยก่อนของประเทศญี่ปุ่น

โดราเอมอนถูกผลิตขึ้นในโรงงานสร้างหุ่นยนต์ที่เมืองโตเกียว เมื่อวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 2112 (พ.ศ. 2655) แต่ในระหว่างการผลิตเกิดข้อผิดพลาดขึ้น ทำให้โดราเอมอนมีคุณสมบัติไม่เหมือนหุ่นยนต์แมวตัวอื่น ต้องเข้ารับการอบรมในห้องเรียนคลาสพิเศษของโรงเรียนหุ่นยนต์ (และได้พบกับเพื่อนๆ แก๊ง ขบวนการโดราเอมอน ที่นั่น) จนกระทั่งวันหนึ่ง ในงาน “โรบ็อต ออดิชัน” ซึ่งเป็นงานที่จัดให้มีการแสดงความสามารถของหุ่นยนต์ที่ได้ผ่านการอบรมแล้ว ด้วยความซุกซนของเซวาชิใน วัยเด็ก เขาจึงได้กดปุ่มเลือกซื้อโดราเอมอนมาไว้ที่บ้าน ด้วยเหตุนี้ โดราเอมอนจึงได้มาอยู่อาศัยที่บ้านของเซวาชิ ในฐานะของหุ่นยนต์เลี้ยงเด็ก แต่ในต้นฉบับดั้งเดิมนั้นจะแตกต่างกัน คือ โดราเอมอนได้ถูกนำไปขายทอดตลาด เพราะเป็นสินค้าไม่ได้คุณภาพ จากนั้นพ่อแม่ของเซวาชิจึงมาซื้อโดราเอมอนไปไว้ที่บ้าน

แต่เดิมนั้นตัวโดราเอมอนมีสีเหลือง และมีหู แต่แล้วในวันที่ 30 สิงหาคม ค.ศ. 2122 ขณะที่โดราเอมอนหลับอยู่นั้น ใบหูก็โดนหนูแทะจนแหว่งไปทั้ง 2 ข้าง และไม่สามารถซ่อมแซมให้เหมือนเดิมได้ หลังจากรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล หุ่นยนต์แมว “โนราเมียโกะ” แฟนสาวของโดราเอมอนก็มาเยี่ยม แต่พอรู้ว่าโดราเอมอนไม่มีหู เหลือแต่หัวกลมๆ โนราเมียโกะถึงกับหัวเราะเป็นการใหญ่ ทำให้โดราเอมอนเสียใจเป็นอย่างมาก แต่ก็พยายามทำใจด้วยการดื่มยาเสริมกำลังใจ แต่โดราเอมอนหยิบผิดกลายเป็นดื่มยาโศกเศร้าแทน ทำให้เขาโศกเศร้ากว่าเดิม และร้องไห้ไม่หยุดอยู่ริมชายหาด 3 วัน 3 คืน จนสีลอกเปลี่ยนเป็นสีฟ้าอย่างที่เราคุ้นเคยกันในปัจจุบัน หลังจากนั้นโดราเอมอนจึงเกลียดกลัวหนูเป็นอย่างมาก และไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเองเกี่ยวกับเรื่องความรัก และเนื่องจากขณะที่ผลิตโดราเอมอนอยู่ได้ทำชิปหล่นหายไป 1 ส่วน จึงทำให้ต่อๆมาโดราเอมอนหยิบของวิเศษผิดพลาดบ่อยๆ

นอกจากนั้น โดราเอมอนยังมีน้องสาวชื่อโดรามี ที่จริงก็แค่ใช้เศษเหล็กแบบเดียวกันในการผลิต แต่โดเรมีใช้น้ำมันรุ่นใหม่

โดรามี: หรือที่นิยมเรียกในประเทศไทยว่า โดเรมี ตัวละครการ์ตูนจากเรื่องโดราเอมอน โดรามีเป็นหุ่นยนต์แมวน้องสาวของโดราเอมอน เกิดวันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2657 ส่วนสูง 100 เซนติเมตร โดรามีถูกสร้างขึ้นมาทีหลังโดราเอมอน ถือว่าเป็นหุ่นยนต์รุ่นใหม่กว่า ทำให้มีประสิทธิภาพมากกว่าโดราเอมอน โดรามี จะมีตัวสีเหลือง โบสีแดง มีกระเป๋าสี่มิติไว้เก็บของวิเศษเหมือนโดราเอมอน แต่มีประสิทธิภาพมากกว่า อีกทั้งของวิเศษยังมีลักษณะที่สวยงาม น่ารัก สมกับเป็นเด็กผู้หญิง โดรามีชอบเมลอน แต่เกลียดแมลงสาบ

โดรามีอาศัยอยู่ในโตเกียว คริสต์ศตวรรษที่ 22 กับ เซวาชิ เหลนของโนบิตะ โดยมาเยี่ยมโดราเอมอนผ่านทางไทม์แมชชีน เป็นครั้งคราว โดรามีไม่ค่อยปรากฏในโลกปัจจุบัน ยกเว้นในกรณีโดราเอมอนติดธุระสำคัญในโลกอนาคต หรือเกิดเหตุการณ์คับขัน ที่โดราเอมอนไม่สามารถแก้ไขได้ โดรามีก็จะมาคอยช่วยเหลือเสมอๆ

http://doraemonclubza.blogspot.com